Poema: Para ti, que te fuiste temprano (Για σένα, που έφυγες νωρίς)
Autora: Smaragdi Mitropoulou
Για σένα, που έφυγες νωρίς
Έριξε η μοίρα την αυλαία
κι έμεινε η παράσταση μισή.
Μεσάνυχτα…
ώρα σημαδιακή.
Γρήγορα έφυγες.
Σαν μουσική νυχτερινή τα βήματά σου
προτού σε πάρει το φως.
Αντίο, πήγα να σου πω
όμως τα λόγια πέτρωσαν στα χείλη.
Καλή αντάμωση σε μια ουράνια Ιθάκη
σαν γυρίσει του χρόνου ο κύκλος…
η ψυχή σου.
Μα αυτός ο χρόνος…
πόσο αργά, Θεέ μου, πόσο αργά!
Para ti, que te fuiste temprano
el destino bajó el telón
el espectáculo quedó a la mitad
era medianoche… un tiempo revelador
te fuiste rápido
y eran tus pasos como la música nocturna
antes de encenderse la luz
fui a decirte adiós
pero se petrificaron los labios
de las palabras
fue un grato encuentro
en la Ítaca celestial
donde el ciclo del tiempo giraba
ah, tu alma
pero esta vez…
qué tarde, Dios mío, ¡qué tarde!